შეგვიძლია ასე დავიწყოთ - ამ სტატიის მიზანია გვასწავლოს, როგორ შევქმნათ პროდუქტი, რომელშიც ხალხი ფულს არა 2 წლის შემდეგ, არამედ გაშვებიდან 2 კვირაში გადაიხდის.

ნებისმიერი ანტრეპრენერისთვის მნიშვნელოვანია იცოდეს, არსებობს თუ არა მოთხოვნა ბაზარზე იმ პროდუქტის გარშემო, რომელსაც ქმნის. ამას სტარტაპ სფეროში ვალიდაციას ვეძახით.

სტარტაპ სფეროში ყოფნის მრავალწლიანი გამოცდილების შემდეგ აღმოვაჩინე, რომ ნებისმიერი იდეის სწრაფი ტესტირება, წარმატების გასაღებია. რა მაძლევს ამის თქმის საშუალებას?

ჩემი 2 სტარტაპი, რომელთაგანაც თითოეულის ვალიდაციას 1 წელზე მეტი მოვანდომე. რა მოხდა შემდეგ? აღმოვაჩინე, რომ ეს პროდუქტები ბაზრისთვის არც იმდენად სასურველი იყო, როგორც მეგონა.

ამ კრახიდან რამდენიმე თვეში კი დავიწყე მესამე სტარტაპი, რომლის ვალიდაციასაც სულ რაღაც 2 კვირა დაჭირდა. ამ სტატიაში მინდა მოგიყვეთ იმაზე, თუ როგორ უნდა დაზოგოთ საკუთარი დრო და სწრაფად გაიგოთ, ქმნით თუ არა რაიმე საჭიროს და ღირებულს თქვენი მომხმარებლისთვის. იმდენად ღირებულს, რომ ისინი მზად არიან ამაში ფული გადაიხადონ.

სტარტაპის ვალიდაცია 2 კვირაში (და არა 1 წელიწადში)

პირველი სტარტაპი, რომელზეც ზემოთ გიყვებოდით, იყო Queer Chart. იდეის ვალიდაციას დაახლოებით 4 თვე მოვანდომე, რის შემდეგაც მრჩევლები და ინვესტორებიც მარტივად მოვიძიე. ჩვენი გუნდი სულ 10 ადამიანისგან შედგებოდა, შესაბამისად პროდუქტის დასრულებას კიდევ 4 თვე დასჭირდა. თითქმის ერთწლიანი დაუღალავი შრომის შემდეგ კი ჩვენ ის საბოლოოდ გავუშვით!

შედეგი? პირველ თვეში 200 მომხმარებელი (არაგადამხდელი), რომელთა სრულმა უმეტესობამ აპლიკაცია მომდევნო თვეში დატოვა.

შემდეგი იყო Sesame. იდეის ვალიდაციას ამ შემთხვევაში წელიწადზე ოდნავ მეტი, პროდუქტის შექმნას კი დაახლოებით 2 თვე დასჭირდა. გაშვების დღეც საკმაოდ გრანდიოზულად და ლამაზად დავგეგმეთ და პირველივე თვეში 1000-მდე მომხმარებელი მოვაგროვეთ. თითქოს ყველაფერი კარგად მიდიოდა, შემდეგ თვეში დაბრუნებული მომხმარებლების პროცენტული რაოდენობა 90%-ის აღწევდა, რაც დამწყები სტარტაპისთვის არც თუ ურიგო შედეგია. შემდეგი 9 თვის განმავლობაში რიცხვებს მხოლოდ პოზიტიური სიახლეები მოჰქონდათ ჩვენთვის, თუმცა, გაშვებიდან 1 წლის შემდეგ ამბები საპირისპიროდ მობრუნდა - ჩვენი სტარტაპი არასიცოცხლისუნარიანი აღმოჩნდა.

მესამე სტარტაპი, რომლის ვალიდაციასაც სულ რაღაც 2 კვირა მოვანდომე კი იყო FC. არ მყოლია გუნდის წევრები, მრჩევლები, და რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია - ეს ყველაფერი ისე გავაკეთე, რომ ერთი ცენტიც არ დამიხარჯავს. მიუხედავად ამისა, 2 კვირის თავზე უკვე 20 გადამხდელი მომხმარებელი მყავდა. როგორ?

• პირადად ვიპოვე მომხმარებლები, ჩავატარე ინტერვიუები და უფრო კარგად გავიგე თუ რა აწუხებდათ მათ. ეს თავის მხრივ პროდუქტის ღირებულებითი ნაწილის უკეთ შეფუთვაში დამეხმარა.
• არ მოვერიდე ექსპერიმენტებს, რის შემდეგაც მივხვდი, რომ ჩემი პლატფორმის შექმნის ნაცვლად შემეძლო სივრცე, რომლის გაკეთებასაც ვაპირებდი სხვა პლატფორმებზე გამეტესტა. შედეგად ვიპოვე Discord, რომელიც ჩემს მოთხოვნებს შესანიშნავად მოერგო
• შემოვიტანე Stripe-ის სისტემა და საწევრო გადასახადი

შედეგად 20 გადამხდელი მომხმარებელი პირველი 2 კვირის თავზე. ვფიქრობ ცუდი შედეგი არ უნდა იყოს.

მხოლოდ ამის შემდეგ ვაღიარე თუ რამდენად მნიშვნელოვანია დრო.

როგორ გამოვიკვლიოთ ბაზარი უფრო სწრაფად

რამდენი ხანი გჭირდება იმის დასადასტურებლად რომ შენი იდეა წარმატებული ან წარუმატებელია? ამ პროცესში ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ პასუხების მისაღებად ზედმეტი დრო არ დახარჯო. 1 წლის ნაცვლად, ეცადე რომ ეს პასუხები 1 კვირაში მიიღო.

მნიშვნელოვანია ვიცოდეთ, რომ უნივერსალური გზები არ არსებობს, განსაკუთრებით ისეთ სფეროში, როგორიც სტარტაპია. ვალიდაციის დაჩქარების მცდელობა გვასწავლის, როგორ უნდა ვიყოთ სწრაფები და კიდევ უფრო სწრაფები. თუ მოქმედების ნაცვლად ფიქრით და ეჭვებით შემოიფარგლები, პროცესი უსასრულოდ გაიწელება, რაც ისეთ შედეგებამდე მიგიყვანს, მე რომ მივედი ჩემი პირველი ორი სტარტაპის გაშვებისას.

ეს კი, დამიჯერეთ, ძალიან მტკივნეული გამოცდილებაა. ჩვენი დრო შეზღუდულია და ის ყველასთვის ერთნაირად მუშაობს. შესაბამისად, როდესაც რაღაც საქმეს დიდ დროს ვახარჯავთ, მას კი წარმატებამდე ვერ მივყავართ, ეს ჩვენს მენტალურ მდგომარეობას მნიშვნელოვან ზიანს აყენებს.

ახლა კი ისევ მადდის (ანუ ჩემს) გზას გადავხედოთ:

1. პრობლემის ვალიდაცია

მადდიმ ჩამოაყალიბა სამიზნე აუდიტორია და გამოჰკითხა 20 ადამიანი, რომლებიც იყვნენ სოლო-დამაარსებლები (solo-founders). 20-დან 15 დამაარსებელი ეძებდა მსგავსი ჩვევების და ინტერესების მქონე ადამიანთა საზოგადოებას. ისინი მსგავსი ხალხის გასაცნობად ხშირად დადიან სხვადასხვა ღონისძიებებსა და შეკრებებზე, ამაში ფულსაც იხდიან, თუმცა, გამოცდილება ისეთი არაა, როგორიც მათ სურთ.

რა სურთ მათ? უბრალოდ ის, რომ თავი ამ საზოგადოების ნაწილად იგრძნონ.

2. გადაწყვეტის ვალიდაცია

მადდი იწყებს მუშაობას რობერტთან და სიბინთან ერთად (2 სოლო დამაარსებელთან, რომლებსაც მანამდე საერთოდ არ იცნობდა) ყოველდღიური ონლაინ ზარების საშუალებით. შედეგად, ვთანხმდებით კონცეფციაზე და სულ რაღაც 5 წუთს ვუნდებით დისქორდ არხის შექმნას. შემდეგ კი სამივე ვხვდებით, რომ ისეთ სივრცეში ყოფნა სადაც მხოლოდ ჩვენი მსგავსი ინტერესების და გამოწვევების მქონე ადამიანები იქნებიან, სამივეს ძალიან გვეკომფორტულება.

3. გადახდისუნარიანობის ვალიდაცია

იგზავნება მოწვევის მეილი მანამდე გამოკითხულ 20 სოლო სტარტაპ დამაარსებელთან, რომელთაგანაც 10 იხდის პირველ თვიურ გადასახადს, იმისათვის, რომ გახდეს მადდის ამ ექსპერიმენტის ნაწილი, სადაც მათ სხვა ელიტურ დამაარსებლებთან ყოველდღიურად შეხვედრის შესაძლებლობა აქვთ.

ამ მეთოდმა პირველ 2 თვეში 40 გადამხდელი მომხმარებელი მოიყვანა.

ჩემი საყვარელი ნაწილი კი იმაშია, რომ მისი გამოყენება ნებისმიერ დროს, ნებისმიერ მასშტაბზე შეგიძლია. წარმოიდგინე, რომ ზოგავ საკუთარ ფულს და დროს, და სანაცვლოდ პროდუქტის ან იდეის ვალიდაციას იღებ. აქ კი უნდა გაითვალისწინო, რომ იმის დადგენა, რომ რაღაცაში ცდებოდი ასევე ვალიდაციაა. უბრალოდ ამის გასაგებას სხვა სტარტაპერებისგან განსხვავებით, გაცილებით ნაკლები დრო დახარჯე. მთავარია არ დანებდე და დაზოგილი დრო ახალი იდეის ვალიდაციას დაახარჯო.

საბოლოოდ კი უკვე გაქვს პროდუქტი, რომლისთვისაც ვიღაც მზად არის ფული გადაიხადოს, შფოთვა კი გაცილებით ნაკლებად შემაწუხებელია, რადგან დაბრუნებული+ახალი მოხმარებლების რიცხვი მუდამ აჭარბებს წასულების რიცხვს.

სტატია ითარგმნა, YC-ის საზოგადოების ერთ-ერთი წევრის და Founders Cafe-ის დამფუძნებლის, მადი ვანგის ბლოგიდან.